Fic Got7 แหลก MarkBam & Got7

บทนำ

    แบมแบมกำหมัดเข้าหากันแน่นเพื่อรับสัมผัสวาบหวานจากชายที่เขาเกลียดที่สุดทุกสัมผัสทุกรอยจูบทุกสิ่งทุกอย่างที่ชายผู้นี้ทำมันเหมือนเป็นเครื่องยืนยันว่าตัวเขามีค่าแค่นี้มีค่าแค่เครื่องระบายความใคร่เท่านั้น

“อื้อออ”ริมฝีปากสวยถูกดูดดึงแทรกสอดด้วยเลียวลิ้นที่ดันเข้ามาเพื่อดูดซิบความหวานจากมัน ริมฝีปากหนาดูดเม้นริมฝีปากบางอย่างมันเป็นของหวานชั้นยอดไม่ต่างจากมือหนาที่ลูบไล่สัมผัสร่างกายที่แสนเย้ายวนจนเขาไม่อาจหักห้ามใจจากที่อยากแกล้ากลายเป็นเขาเองที่ไม่อาจทนต่อแรงปรารถนาที่มีต่อร่างกายขาวนวลแสนนุ่มนิ่มที่เขาเรียกว่าตุ๊กตากระเบื้องนี้ได้

“มองหน้าฉันแบมแบม จูบฉัน ทำ”มาร์คพูดพร้อมกับบีบคางสวยให้หันมามองตนก่อนจะออกปากสั่งให้แบมแบมจูบตัวเองอย่างที่ตัวเองเคยทำนั้นทำให้แบมแบมกำหมัดแน่นแต่ก็ยอมทำตามความต้องการของมาร์ค แบมแบมยกมือขึ้นโอบคอมาร์คเอาไว้ก่อนจะประทับริมฝีปากของตนกับริมฝีปากหนาของมาร์คอย่างนึกสมเพชในตัวเอง ริมฝีปากสวยทำทุกอย่างที่มาร์คเคยทำให้ดูดูดดึงขบกัดทั้งที่หัวใจเขาต่อต้านมันแต่ร่างการกับตอบสนองทุกอย่าง ทุกอย่างที่มาร์คต้องการ

“อื้ม อื้ม”ลิ้มแลกลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างต้องการกันและกันไม่ต่างจากมือหนาที่ค่อยๆถอดเปื่อยเสื้อผ้าคนตัวเล็กกับตัวเองออกอย่าชำนานเพราะไม่นานร่างของพวกเขาก็เปื่อยเปล่าไร้อาภรได้ๆปิดบังสายตา มาร์คก้มลงร่างขาวนวลตรงหน้าอย่างพอใจก่อนจะก้มลงดูดซิมทุกสัดส่วนตามกายร่างขาวอย่างหลงใหลบีบจับหนักมือขึ้นตามแรงอารมณ์จนร่างขาวแดงซ้ำ

“อะ อ๊ะ”แบมแบมพยายามเม้นปากเข้าหากันเพื่อกันไม่ให้เสียงตัวเองหลุดออกมาและอาการนั้นยิ่งทำให้มาร์ครู้สึกท้ายทายเขาหนักมือขึ้นสัมผัสทุกส่วนเพื่อกระตุ้นแบมแบมและเน้นย้ำทุกครั้งเมื่อรู้ถึงจุดเสียวของแบมแบม เขายอกเย้าร่างกายแบมแบมอยู่นานก่อนจะเลื่อนมือไปบีบสะโพกสวยด้วยรอยยิ้ม

“อย่า”แบมแบมร้องห้ามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเมื่อรับรู้ถึงอันตรายที่ตัวเองกำลังเผชิญทั้งที่คิดว่าทำได้แต่ตอนนี้เขากับรู้สึกกลัวหากต้องทำแบบนั้นจริงๆ

“อย่ากลัวที่รัก เราจะมีความสุขด้วยกัน”มาร์คพูดเอาใจเมื่อรู้สึกถึงความกลัวจากตุ๊กตาแสนสวยใต้ร่างที่เคยทำเป็นเก่งตอนนี้กับสั่นราวลูกนกแต่แทนที่จะทำให้เขาสงสารเห็นใจแต่มันยิ่งกระตุ้นเขาจนแทบอยากจะแทรกกายเข้าหาแต่เขารู้หากทำตอนนั้นตุ๊กตากระเบื้องแสนสาวของเขาคงแตกละเอียดไม่สวยงามน่าชม

“...”แบมแบมเม้นปากเข้าหากันเมื่อหัวใจเขากับรู้สึกดีไปกับคำว่ารักที่แสนจอมปลอมนั้นทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีจริงทั้งที่ก็รู้ว่าคนตรงหน้าพูดเพียงแค่อยากได้ร่างกายของเขาเท่านั้น

“ทำสิครับ ทำตามที่คุณปรารถนา”แบมแบมพูดอย่างเอาใจพร้อมกับใช้มือลูบไร้ตามแผ่นอกหนาเบาๆทำให้มาร์คครางต่ำอย่างพอใจก่อนจะยื่นมือมาจับมือบางของแบมแบมไปจูบเบาๆด้วยรอยยิ้มที่เต็มเสน่หาก่อนเสือร้ายจะขย้ำเหยื่อจนไม่อาจหนีไปไหนได้

 บทรักนำเนินอย่างเชื่อช้าก่อนจะกลายเป็นเร้าร้อนและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเพียงแค่รอบหรือสองรอบ มาร์คกระแทกแทรกกายใหญ่เข้าหาร่างบางอย่างรุนแรงเช่นเดียวกับร่างบางที่ตอดรัดการสอดใส่อย่างเอาอกเอาใจ เพลงรักจึงจบลงและเริ่มใหม่บทแล้วบทเหล่า

“นายคือสมบัติของฉันแบมแบม”มาร์คพูดเท่านั้นก็ก้มลงจูบหน้าผากมนเบาๆก่อนจะล้มตัวลงนอนกอดร่างบางที่คิดว่าหลับเอาไว้แนบอกไม่ได้สนใจน้ำตาที่ค่อยๆไหลรินออกจากดวงตาคู่สวยอย่างน่าสงสารนั้นสักนิด ตั้งแต่ต้นจนจบก็คงไม่มีใครสนใจมัน

.................